www.reko.fora.pl

Palafox

Polecam Książke "Huragan" Wacława Gąsiorowskiego. Jak wyżej, Bardzo kojarzy się z trylogią tylko osadzona jest w interesujących nas czasach, dużo zabawnych momentów. Tło historyczne ciekawie przedstawione, przewija się sporo historycznych postaci w tym Szef wszystkich szefów czyli duże N. Opisy bitew pozwalają się wczuć w sytuacje. Mi sprawiła dużo przyjemności ta lektura, mam nadzieje że wam też jak nadarzy się wam okazja ją przeczytać.

RWN

Też polecam. Co prawda czytałem ją mniej więcej tyle lat temu ile większość z Was żyje, ale czyta się tą powieść bardzo dobrze.

Sebastian

A ja się nie przekonalem, może gdybym był młodszy. Razi mnie taki wesoły opis wojenki. Strasznie spłyca obraz epoki.
pozdrawiam

RWN

Może, ale należy pamiętać o okresie w jakim ta książka została napisana. Podobną opinię można wyrazić również o sienkiewiczowskiej Trylogii, pisanej w tym samym okresie.

MEDYK

"Huragan" ma dwie wersje. Tą dużą trzytomową i tą "...dla szkół..." jednotomową. I tą dość jeszcze wiadome nożyce "...pociachały..." - proszę porównać wydanie z "Biblioteki Złotego Liścia" i np. ostatnie przedwojenne jednotomowe zachowane - i chętnie udostępniane w Bibliotece MSt Warszawy na ulicy Koszykowej. Stąd być może cny Sebastianie Twój opór przed lekturą.
W tym dużym wojna wcale nie jest ucukrowana - a może właśnie Gąsiorowski potrafił malować piórem tak (choć czasem mówi się iż pisał "...ramotki...") by przez drobny epizod pokazać całe okrucieństwo, jej dramaty, bynajmniej nie w skali zasłanego trupami pola pod Frydlandem czy wąwozu Somosierry, lecz tego francuskiego żołnierza ot jakiegoś tam chłopaka, który marznie na warcie w Warszawie, jest głodny, pewnie po wędrówce mundur mu jeszcze nie wysechł, a już jutro zapowiedzieli przegląd, i to właśnie on pierwszy wita strzałem w powietrze nadjeżdzającego incognito cesarza - zostaje kapralem...ot taki cesarski kaprys - mógł mianować i porucznikiem. Postać "...na jedną kartkę...", później znika i właśnie tu Gąsiorowski pobudza najwięcej emocji. Po prostu chce się wiedzieć co dalej - przeżył czy nie, zginął może już pod Czarnowem, a może pod owym Frydlandem, a może okaleczony leczył się tu gdzieś pod polskim niebem. To są trudne pytania - właśnie pokazujące wojnę inną niż Rambaud w "Bitwie".
Na kanwie fragmentu o Somosierrze powstała zresztą zupełnie oddzielna mikro powieść pod tym samym tytułem - niestety po wojnie nie wznawiana.
Warto jest czytać Gąsiorowskiego - szczególnie te Jego utwory, które ukazały się przed wojną jak zbiór opowiadań "Orlęta" (a tam "Sztafeta" - lub "Kurier do cesarza" - znam to z obu edycji, ta pod drugim tytułem była w lekturach szkolnych w okresie międzywojennym; mało kto wie iż opisana tam postać była autentyczna, rzeczywiście operował tego oficera Larrey: aż tak źle jak w opowiadaniu się nie skończyło, miał tylko sztywną dłoń, mało przeżył odwrót i spoczywa na warszawskich Powążkach w katakumbach - a wygląd tablicy nagrobnej przyprawia mnie o taki wygląd Evil or Very Mad

) czy "Legendy napoleońskie", które z legendami niewiele mają współnego, ale za to jest tam wzmianka o Dr. Grille -chirurgu, który ratował polskich jeńców na "...pontonach..." i wraz z nimi przedostał się do Francji (również jest potwierdzenie dla odmiany w zbiorach muzeum Val - de - Grace).
Warto więc przeczytać Gąsiorowskiego - ponawiam to raz jeszcze.
"Rok 1809" też. A jak ktoś znajdzie to i "Kajetan Stuart"
Pozdrowienia

Sebastian

Być może. Ja chyba już go nie polubię za to co swego czasu zrobił z pamiętnikami Grabowskiego. Bardziej go cenię za dzialalość w Błękitnej Armii.

truskaweczki2

mnie lektura od razu przypadła do gustu Smile

świetne przedstawienie epoki i ogólnie zdecydowanie in plus całość pozdrawiam Smile

))

Kuba

Darek Grenadier

Huragan świetnie zawiera w słowa nasze wyobrażenie o epoce, dlatego też tak dobrze się go czyta.

MPi

Mam tylko prośbę do Truskaweczki o przedstawienie się w odpowiednim temacie, coby wszyscy wiedzieli z kim mają do czynienia.